czasem
a może częściej niż w nieskończoność
świat zamyka drzwi
na mnie
a może nie
może ja na niego
zatrzaskuję oczy
pinezkami przypinając
parapety do okien
mankiety do rąk
oddycham
i jak to możliwe
że da się nie żyć
bardziej jeszcze
teraz
które jest odłożone
na jutro co nadejdzie kiedyś
dno przeważnie jest
niżej
niż myślę że trafiłam
zapełniam
wyrzuceniem myśli
by słów nie słyszeć
co czynią hałas w głowie
ciemność
pluszem otula
wbijając kły
w uśmiech
mojej nocy
niespokojnie liczę
kolejne krople
kapiącego nieba
fot. Stefan Gesell
https://scene360.com/art/100728/stefan-gesell/
czwartek, 25 czerwca 2020
wtorek, 2 czerwca 2020
rozsypane
i czasem patrzę
jak życie
przesypuje się
piaskiem
między moimi palcami
które są
nieszczelne zbyt
by go dotknąć
zamykam oczy
ale nie potrafię
znikać
Fot. Trini Schultz
https://scene360.com/art/55279/humans-vs-nature/
jak życie
przesypuje się
piaskiem
między moimi palcami
które są
nieszczelne zbyt
by go dotknąć
zamykam oczy
ale nie potrafię
znikać
Fot. Trini Schultz
https://scene360.com/art/55279/humans-vs-nature/
poniedziałek, 1 czerwca 2020
niemożliwe
na styku ust
i snu
poczułam twój oddech
kropla wilgoci
dotknęła
mojej duszy
zakochałam się
mocniej jeszcze
Wiliam Oxer
https://afadedromantic.files.wordpress.com/2020/05/art-by-william-oxer.jpg
i snu
poczułam twój oddech
kropla wilgoci
dotknęła
mojej duszy
zakochałam się
mocniej jeszcze
Wiliam Oxer
https://afadedromantic.files.wordpress.com/2020/05/art-by-william-oxer.jpg
Subskrybuj:
Posty (Atom)