I jak dziecko we mgle pozwoliłam sobie zgubić. Każdą zasadę, każdy odważnik, granicę czy powinność. Błądzę i odnajduję się ale przez cały czas wiem o nierealności.
Więcej to zawsze mniej niż wszystko... tak - to bardzo dotkliwa prawda. Bo są tylko okruchy rzeczywistości- nie zawsze tylko czasami. Zbieranie do koszyka żeby nie uronić sekundy żadnej.
Naginanie przestrzeni, świata, powierzchni i czasu. Rozciąganie we wszystkich kierunkach.
Za mało...
Mówiłam, że się nie nadaję... mówiłam od zawsze. Ale chyba zbyt cicho...
i teraz
szukam na sobie
linii papilarnych
ust
zostawionych
tak niedawno
by ukoić
rozszalałe kroki
myśli
i znajduję nieuwagą
postawione
dwa kubki
na kawę
w nocy
niepotrzebnie
i pytam się
skąd wiedziałam
jaki smak
mają te oczy
zanim je poznałam
przymykam powieki
może zostaniesz...
Loui Jover (https://twitter.com/LouiJover)
Szkoda, że nie zawsze dwa kubki po kawie oznaczają bliskość , będąca gwarantem ZAWSZE...
OdpowiedzUsuńNiestety ludzie mają tendencję do zapominania o tym co ważne. Osiadają na lurach i wyrzucają z pamięci fakt, że bliskość nie rodzi się z powietrza a z dbałości o siebie wzajemnie.
OdpowiedzUsuń