nie trzeba wulkanu
ani tsunami
nie ma kłótni
ani trzasku talerzy
o ścianę
po prostu
czas się kurczy
maleje potrzeba
wygasa powoli
rozmowa
rozłączają się
po cichu
usta
dłonie
serca
i któregoś dnia
zostaje puste łóżko
zbyt duże
na jedną osobę
Kinga Britschgi
https://www.behance.net/kingabrit
Życie to nie tylko poezja i taniec i nie zawsze burza kończy dzieło...
OdpowiedzUsuńKiedy istnieje cichutkie wytracanie najpierw sekund, potem minut, godzin, dni... niezauważalnie znikamy dla siebie. To chyba trochę jak poddanie się - bez nadziei na poprawę. A potem nagle zdziwieni patrzymy, że straciliśmy... i przeważnie jest już za późno, by coś zrobić.
UsuńOd innej strony spojrzałam na tę treść i przyszła mi taka raczej pozytywna myśl do głowy: nie ma za dużych łóżek. ;)
OdpowiedzUsuńA cieszę się, że znalazłaś coś optymistycznego. Ale...
UsuńKażde łóżko jest za duże kiedy dzieli się je z nikim.
Witam. Mówi się, że jak jest burza to jest jeszcze nadzieja, A jak zapada cisza na ustach, w oczach i w sercu wtedy jest po sprawie... Podoba mi się ten wiersz, życiowy.
OdpowiedzUsuńUczucia gasną po cichu. Potem jest już tylko pustka.
Usuń