nie ma zasięgu
twoich ramion
niemożliwość
rozpięta nieoczekiwanie
kasuję ból
kombinacją klawiszy
bezskutecznie
zamknięty dla mnie
system
twojego spojrzenia
możesz milczeć
szklanym ekranem
przetrwam
tylko nie wątp
w nas
Kathrina Sofie Baumgartner
https://kathrina-sofie.de/paintings/
Och, jak chciałabym móc skasować ból wszelaki kombinacją klawiszy...
OdpowiedzUsuńJakkolwiek skasować byłoby dobrze...
UsuńJak pani była sobie umarła to było fajniej bo wszystko być mogło a jak pani wróciła do żywych to sama pani wie jak jest...
OdpowiedzUsuńProszę mnie więc pogrzebać w niepamięci - to proste. :-)
UsuńCzy to nie pani mi powiedziała, że umieranie nie jest wcale takie proste ?.
OdpowiedzUsuńZostanę i z naiwnym uczuciem do pani będę czekała i doczekam że radość w pani zakiełkuje i ta "straszność", całą panią pożre.
Podtrzymuję to zdanie - umieranie jest trudne, ale grzebanie to tylko zasypanie piachem...
UsuńMiło mi będzie, gdy pani pozostanie z nadzieją - czasem dobrze, gdy ktoś ją ma w moim imieniu.