że można tak
składać się
jednocześnie
z rozbitych luster
popękanych ścian
przybitych gwoździ
pętli na szyi
mocnych korzeni
nieba w sercu
otwartych okien
spacerów boso
dotyku ciepła
skrzydeł motylich
zadziwiające
że można
Loui Jover
https://www.facebook.com/loui.jover
Można, z tych wszystkich kawałków ulepione jest nasze życie...
OdpowiedzUsuńByć może - dla mnie jednak to zadziwiające, że można w sobie łączyć tak skrajne emocje jednocześnie.
Usuńmoże zjawi się ktoś, kto to wszystko poukłada. nada znaczenie i znajdzie właściwe miejsce.
OdpowiedzUsuńchyba, że wszystko chcesz zrobić sama.
Dopóki nie znajdzie się ładu w sobie nie zbuduje się go z kimś. Ale naturalnie obecność kogoś kto da oparcie jest niezbędna.
UsuńPiękny wiersz. Oko pisze że ktoś się znajdzie... tak to miłe jak ktoś jest, ale poskładać siebie możesz tylko Ty, a poskładać mnie mogę tylko ja... To proces (wiem, powtarzam często słowo proces). Pozdrawiam ciepło
OdpowiedzUsuńRównowaga w życiu to trudny proces. Kiedy jest się poukładanym w sobie można układać życie z drugą osobą. Wtedy łatwiej stawiać czoła przeciwnościom.
Usuń