piątek, 26 lipca 2019

potłuczone bez rozbitego szkła

czasem żałuję
że nie mogę
wyjąć wtyczki
i nie czuć nic
oślepnąć
na lepiący dotyk oczu
i nieprzypadkową wyprzedaż
mnie
handlem obwoźnym
licytacja skończona
za odrobinę poklasku
i nawet nie wiesz
że to boli

Tomasz Alen Kopera
https://www.facebook.com/tomasz.alen.kopera






4 komentarze:

  1. czasem taka wtyczka przydałaby sie, by wyłączyć tych wszystkich, którzy czynią ten świat gorszym...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Hmmm... świat stałby się wtedy bezludny - doskonałość nie istnieje i nikt nie jest bez winy przecież.

      Usuń
  2. Tylko mój pokój, tutaj sama żyję
    I nie ma w nim nic i nie ma drzwi i nie ma okien,
    Tu mogę leżeć nie musząc żyć.
    Tylko te w kącie ciemne na dół schody,
    Czasem patrzę w ten wir,
    powoli i mgliście ciągnący ku sobie.
    Nie czas tam podejść, nie czas tam iść.
    Wiesz co?
    Naprawdę, uwierz mi,
    Gwiazdą bardzo odległą jestem dziś.
    Smutne!
    Ja tu nie czuję nic, patrząc na Ciebie,
    Kiedy wyważasz nieistniejące drzwi.
    Tylko mój pokój, tutaj sama żyję
    I nie ma w nim nic i nie ma drzwi i nie ma okien,
    Tu mogę leżeć, nie musząc żyć.
    Tylko te w kącie ciemne na dół schody,
    Czasem patrzę w ten wir,
    powoli i mgliście ciągnący ku sobie.
    Nie czas tam podejść, nie czas tam iść.

    Grafitowy i tylko mój,
    Pokój w którym nie muszę czuć,
    Pokój w którym nie muszę żyć
    I nic, nic już nie muszę.
    Słabość siłą, słabość mą tarczą,
    Już mnie nie ma lecz było warto,
    Drugi raz mnie nie zabijesz
    I nic, nic nie zrobisz.

    – Closterkeller - "Pokój tylko mój"

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. "Czasami myślę czy może warto - odwrócić się i wyjść..."
      Dziękuję.

      Usuń