bezkształt
i nie roniąc kropli
przenieść
gdzieś na koniec
wszechświata
by przestało się
bać
każdego dnia
zrobisz to
dla mnie?
zobacz -
zmieszczę ci się
w dłoniach
nie wypadnę
drżeniem
Tomasz Alen Kopera
(https://thewondrous.com/wp-content/uploads/2013/05/Fantasy-Paintings-16-600x800.jpg)
a ja właśnie słuchałem czegoś takiego, kiedy tu zajrzałem:
OdpowiedzUsuńhttps://www.youtube.com/watch?v=aMMZh5_IFxY
czary noworoczne?
Ładnie słuchałeś ładnych obrazów - usłyszałeś o czym szepczą?
UsuńŚwiaty Kopery są przerażające. to światy glinianych kolosów, ukrywających poza maskami i skorupami wszystko - całe życie toczy się podskórnie. nie widać poza pęknięciami ani strzępu uczuć. wszystko odbywa się poza wzrokiem. pokazuje kwitnące życie, uśmiech, wodę tylko tam, gdzie pękła powłoka. gdzie frunie feniks pożerający żywiciela. boję się, że ten świat, to wcale nie jest SF, tylko prawda widziana wrażliwym (nadwrażliwym) okiem. wszyscy jesteśmy glinianymi kolosami płonącymi od środka. i uśmiech jest aktem samobójczym, po którym skruszą się warstwy i obnażą bezradność, słabość i strach przed ogromem zewnętrza.
Usuńtak mi szepczą obrazy, a muzyka nie głaszcze, tylko to podkreśla.
Czyż to nie wspaniała metafora tego jak funkcjonujemy na co dzień? Nie widzę w świecie T.Kopery przerażających wizji - a raczej ukazanie zwykłości. Wszystko co najważniejsze chowamy przecież w sobie w obawie, by ktoś nas nie wykorzystał lub nie skrzywdził. Albo też otaczamy opieką to na czym nam zależy najbardziej, światło lub drżącego ptaka. Dla mnie T.Kopera wiernie oddaje to co jest we mnie/w każdym.
Usuń