niedziela, 2 czerwca 2019

przedwiośnie

melancholia wyobraźni
barwi mi niebo
nocą
przyjdź 
i nowym oddechem
wybrukuj mi 
codzienność
nawilżając duszę
niech zerwę znów
wyrosłe na niebiesko
migdały
i uwierzę
że możesz
zdmuchnąć chmury
by nie soliły
deszczem
pomaluj mi od nowa
serce
majem
niech zakwitnę
nieprzytomnie
szelestem słońca 
w trawie

Tomasz Alen Kopera
https://www.facebook.com/tomasz.alen.kopera


4 komentarze:

  1. Więc chodź, pomaluj mi świat...miłość maluje na wiele kolorów.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli to miłość nie ma znaczenia kolor - istotne by był.

      Usuń
  2. to drzewo, to prawdopodobnie grab. nie wiąz.
    a wyobraźnią świat zabarwiać jest dobrze. niech ma kolorów jak najwięcej, choć niekoniecznie melancholijnych.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wyobraźnia to farbki w rękach zależne od nastroju twórcy. Aby zaśpiewał ptak w sercu trzeba zakwitnąć - najlepiej dobrym uczuciem.

      Usuń