wtulam
w źródło
twoich ust
pijąc zachłannie
słodycz
obecności
nieoczywistej
zawężony świat
otwiera dla mnie
przestrzeń uczuć
niezmierzoną
i jestem
przynależna
do osnowy
twoich ramion
bezpiecznych
z których nie wypadnę
za burtę
wyrzucona życiem
Wiliam Oxer
https://william-oxer.com/
nie wolno tak pięknie pisać!
OdpowiedzUsuńcoś Ty ze mną zrobiła?
przecież ja nie czytuję poezji, a teraz tonę całkiem w marzeniach za nieosiągalnym.
za Twoimi światami.
Moje światy wcale nie są tak odległe. To jedynie tęsknota...
Usuńa jeśli rzeczywiście dzięki moim wersom polubiłeś wiersze to bardzo mi z tego powodu dobrze jest. Miło mieć taką świadomość - dziękuję.
Proszę wybaczyć ale Pani nie pisze wierszy. Dla mnie to proza. Na szczęście nie w tym jestem nieomylna więc może Pani spróbować wydać tomik.
UsuńWszystko jest kwestią interpretacji. Nie mam czego wybaczać - przekazuję emocję a w jakiej formie docierają do Czytelnika jest sprawą jego wyboru.
Usuń'obecności
OdpowiedzUsuńnieoczywistej' - tak wiele spraw jest nieoczywistych zwłaszcza dziś... Chwytać dzień chwytać chwile.
Chwytać codzienność pełną piękna zwykłych nieoczywistości...
UsuńBliskość, czułość, bezpieczeństwo są tak bardzo ważne...
OdpowiedzUsuńNajważniejsze - jak myślę.
UsuńSmacznego zbliżenia.
OdpowiedzUsuńZbliżenia niewymuszone zazwyczaj są smaczne...
UsuńWargi spragnione wtulam w źródło twoich ust pijąc zachłannie słodycz obecności nieoczywistej.Zawężony świat otwiera dla mnie przestrzeń uczuć niezmierzoną i jestem
OdpowiedzUsuńprzynależna do osnowy twoich ramion bezpiecznych z których nie wypadnę za burtę
wyrzucona życiem
Treść jakby mi znana... ;-)
UsuńDziękuję.
piękne!
OdpowiedzUsuńMiło mi , że do mnie zajrzałaś. Cieszę się, że Ci się spodobało. Dziękuję.
Usuń