że jestem
najpiękniejszą opowieścią
proszę więc
czytaj mnie
powoli, jeszcze wolniej, nieśpiesznie
by jak najwięcej
zasmakować treści
kiedy utoniesz
własnym językiem
słów
w obwolucie
moich ud
wejdź też
między
otwarte okładki
ramion
mojej duszy
by pisać
obecnością
wartość znaczenia
oddechem
na grzbiecie
graweruj ją czule
litera po literze
czytaj mnie
jakbyś oślepł
palcami delikatnie
po stronach papieru
mojego ciała
wodząc
mnie na pokuszenie
czytaj mnie
wielokrotnością
wspólnych doznań
bym zapomniała
o czasie bez nich
wtedy opowiem ci
jak pisać uczucia
rozkwitłe
wybuchem w nas
niepowstrzymanie
Rob Hefferan - Dance 015 (http://www.robhefferan.net)

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz