na szpulę
by nie pękły
sznuruję ciszę
bezkrzykiem
a ty mówisz mi
jaki piękny
wiersz...
wiję się
by nie piekło
bólem
by nie trzymało
w zaciśniętych pięściach
mojej szyi
i wiem
łatwiej czytać
o pięknie łąki
niż wypalonych zgliszczach
rozsypania
tylko mój świat
o tym zapomniał
bo chwilami
nie rozumie
prostoty życia
Joanna Sierko-Filipowska - Zgubione pióro
(http://www.joannasierkofilipowska.pl)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz