nietolerancją
w tak wielu wymiarach
kiedy drastycznie
określam
i stawiam granice
odejdź
ty
który nie widzisz
tego czego nie zrozumiem
to moja wrażliwość
niepotrafiąca słuchać
jak układasz zdania
nie mając pojęcia
o sensie rzeczy
które oceniasz
wszystkowiedza
tak męczy
swoją obojętnością
wobec dotyku
spraw doświadczeniem
brak zgody we mnie
jest
na głupotę
tego świata
Tomasz Alen Kopera
(https://www.artsy.net/artwork/tomasz-alen-kopera-untitled-us02)
Jakie to prawdziwe
OdpowiedzUsuńNie jestem wyobcowana w tym czuciu...skoro moje słowa noszą rys prawdy i dla Ciebie.
UsuńKtoś powiedział, że życia uczy nas doświadczanie, nie książki...
OdpowiedzUsuńŻycie żyje nami a co z niego nas dotknie to zostanie w naszej duszy.
UsuńGdyby z tego zrobić dwa zdania. Trzy, max. No tak ale to ma być wiersz więc dlatego tak rozrzucone.
OdpowiedzUsuńPo co zdumiewasz siebie nietolerancją ? Zmień się i zostaw zdumienia na lepsze okazje.
Forma jest aż tak istotna? Czy punkt zaczepienia potrzebny?
OdpowiedzUsuńLubię zaskakiwać samą siebie. A zmieniam się z własnego wewnętrznego przekonania a nie z powodu wymogów.
Każdy z nas ma swoją drogę życiową, swoje doświadczenia...I tak kroczymy dzielnie tymi ścieżkami żywota..
OdpowiedzUsuńCzasem z wyboru, czasem bez...
UsuńWszystkowiedza... może być przekleństwem. Uczucie dosłownie jakby cały świat się odgadło i dalej... dalej jakby nie było już niczego więcej. To nie na nasze barki ciężar. Człowiek ledwie potrafi podźwignąć wiedzę o sobie.
OdpowiedzUsuńNikt - w wymiarze ludzkim - nie posiada wiedzy w tak pełnym zakresie, ale są tacy, którzy mają złudzenia, że tak właśnie jest w ich przypadku. Nie rozumiem wypowiedzi innych, pouczania na tematy dla nich zupełnie obce ale dotykane tak, jakby mieli w tym zakresie zrozumienie... doświadczenie każdego jest sprawą indywidualną - i nawet jeśli podobne to nie takie samo.
UsuńMiło mi gościć Cię w moim blogu.