dłonie
a w głowie
chaos rwący liście
z myśli
huraganem
patrzę w tłok
zagoniony
na ulicach
a tak brak
człowieka
wszędzie
i pełne
wyrzuconych uczuć
kosze
smutno uśmiechają się
do psa
bo patrzy im
w oczy
przytul mnie dziś
słowem proszę
może
nie zwiędło mi
jeszcze serce
spraw bym poczuła...
Ewa Świtała
(https://pl.pinterest.com/pin/783978247605789934/)
Och, tej "zwiędłości" serca boję się najbardziej...
OdpowiedzUsuńCzasem wystarczy kropla wody... by ożywić.
UsuńŻywe, gorące serce po kres życia – moje marzenie.
OdpowiedzUsuńMarzenia są po to, by je realizować - sądząc po Twoich pasjach nie grozi Ci zastój. :-)
Usuń