smutek
minionych dni jutra
odmierzam czas
jak aptekarz
sekundami piasku
znacząc szalki wagi
kiedy mnie nie ma
jest najwyższa
bo gdy odchodzę
dopiero widać
przestrzeń
w której byłam
powietrzem
dla twoich płuc
nagle kurczy się
świat
do klatki
bez krat
zamkniętej twoją dłonią
a przecież nie musisz
teraz już nic
Alexander Gunin
(https://pl.pinterest.com/pin/263460646936736010/)
Dostrzegam w twych wierszach wiele bólu, mam nadzieję, że z poprzedniego życia?
OdpowiedzUsuńTak mieszczę w sobie sporo skrajnych emocji. A Ty jesteś uważną Czytelniczką.
Usuń